Hoe kwamen jullie op dit idee?
‘In het begin van het bezoekverbod probeerden we bewoners te laten beeldbellen met hun familieleden en zijn we gestart met “raambezoekjes”. Hierbij zit de bewoner binnen, en het familielid buiten, tegenover elkaar, en bellen ze met elkaar. Toch zijn deze methodes het vaak net niet: niet alle bewoners snappen het beeldbellen, en bij de raambezoekjes zit familie soms in de kou en is er geen privacy. Toen zijn we gaan brainstormen.’
En kwam het idee voor het huisje naar boven?
‘Klopt! We wilden altijd al een tuinhuisje en zijn gaan rondbellen. Uiteindelijk bleek een bedrijf een geschikt huisje te hebben staan: een directieruimte voor een bouwplaats. We hebben er twee ingangen in gemaakt, een glazen wand erin gezet, de dochter van een bewoner heeft de boel ingericht, en vier dagen nadat we dit plan bedachten stond het huisje in onze tuin.’
Dat kostte zeker een hoop geld…
‘Het was gratis! Omdat iedereen graag meehelpt in deze tijd. Het vraagt wel wat organisatietalent en je moet wel even doorpakken. Dit initiatief krijgt veel aandacht in de pers en ik word gebeld door andere zorgorganisaties die willen weten hoe ik dit gedaan heb, en of ik nog zo’n huisje over heb. Daarom zoeken we nu geldschieters om tien huisjes te laten bouwen, zodat we die kunnen verdelen onder andere zorglocaties.’
Blijf op de hoogte van het laatste corona-nieuws voor verzorgenden met onze gratis nieuwsbrief >>
Hoe werken deze bezoekjes?
‘Er zijn vier bezoekmomenten van een half uur per dag. We hebben twintig bewoners, dus elke vijf dagen kunnen ze bezoek krijgen in het huisje. Dit wordt begeleid door een medewerker, zoals een verzorgende, een helpende, of een activiteitenbegeleider.’
Dat klinkt arbeidsintensief…
‘Het kost wat tijd en aandacht, ja. Maar ik heb nog niemand van de verzorgenden hierover horen klagen. Iedereen ziet ook wat het effect is, en dat is alle moeite waard.’
Wat is het effect?
‘Vooral bij de eerste bezoekjes zijn er tranen. Sommige bewoners hebben hun familie ruim drie weken niet gezien, dan is het weerzien emotioneel, zo mooi. Die tranen worden snel opgevolgd door een glimlach en dan wordt er veel gepraat. Het is toch heel anders voor iemand met dementie om zijn naaste zo dichtbij, in zijn geheel te zien, in plaats van op een scherm.’
Zijn er hygiëneregels?
‘Zeker. We hebben duidelijke regels voor familie opgesteld: maximaal twee bezoekers per keer en voordat je binnenkomt moet je goed je handen wassen. Erna moet je alles wat je hebt aangeraakt desinfecteren met alcoholdoekjes en je plastic bekertje voor koffie weggooien. Het huisje wordt dagelijks schoongemaakt door een schoonmaker.’
Al klinken er steeds meer geluiden voor een versoepeling van het bezoekverbod, de meeste verzorgenden zijn hier fel op tegen, blijkt uit een poll >>
Wat zijn andere maatregelen die jullie getroffen hebben?
‘Wij zijn iets strenger dan het RIVM: een week voor de minister het bezoekverbod afkondigde, hadden wij de deuren al gesloten voor bezoek, om onze bewoners en verzorgenden te beschermen. Ook moeten verzorgenden bij één symptoom thuis blijven, in plaats van de gebruikelijke twee symptomen van het coronavirus. Zolang het nog niet piept of kraakt, houden we dit zo.’
Het piept en kraakt nog niet?
‘Van de 80 medewerkers van alle locaties, zitten er nu 10 thuis. Dat gaat nog net. De meeste van hen staan trouwens te trappelen om weer aan het werk te gaan. Ze willen er zijn voor hun cliënten en collega’s, dat is mooi om te zien. Maar veiligheid gaat boven alles.’
Omroep West nam een kijkje bij het huisje, bekijk hier de video >>
Zorgorganisaties die meer info willen over het realiseren van een bezoekhuisje, kunnen mailen naar Willem.holleman@claris-zorggroep.nl
