Valerie: ‘Even op uw tanden bijten meneer… “Ik heb geen tanden”, zei hij.’

Wendy: ‘Mijn verpleeghuis-carrière begon als 16-jarig meisje. Het uniform was oubollig: wit schort met drukknoopjes. Op een middag bracht ik een meneer naar de drukke promenade waar zijn familie op hem zat te wachten. Ik zette netjes de rolstoel op de rem en wilde gehaast rechtsom keren. Helaas bleef het schort achter het handvat van de rolstoel haken, waardoor ik in vol ornaat in m’n ondergoed stond. Er klonk een enkel gejoel uit de zaal. Zo’n peepshow waren ze niet gewend. Heb mij weken niet durven vertonen in die zaal.’

Ellis: ‘Tweede schoen zoeken terwijl het been is geamputeerd…’

Petra: ‘Er hing een brief dat de po-spoeler even niet gebruikt kon worden. Ik, geen ochtendmens, loop met een volle po, boodschap nummer 2, naar die spoeler en hup er in. Van onder de grond kwam een grote “GVD” vandaan. Ben stil weg gelopen. Haha. De technische dienst was niet blij met mij.’

Joep: ‘Familie van een bewoner niet van de pg-afdeling af laten gaan, omdat ik dacht dat het een bewoner was…’

Justine: ‘Op mijn stage gaf een verpleegkundige haar badge aan mij en pilletjes. “Ga jij even die pillen pletten”, zegt ze. Dus ik met mijn domme gezicht die pillen pletten met haar badge op de tafel van de cliënt. Die verpleegkundige kwam terug de kamer in met een heel verontwaardigd gezicht, ze wist totaal niet wat ze moest zeggen. En ik had nog steeds niet door wat ik verkeerd deed. Uiteindelijk zei ze: “Wat ben jij nu in hemelsnaam aan het doen?” Pas toen had ik door dat ik helemaal fout bezig was. Het was dus de bedoeling dat ik met haar badge in de verpleegpost die pilletjes moest pletten met de pletmachine…’

Wendy: ‘Een cliënt kreeg iedere dag een hoogopgaande klysma. Daarna lekker op de badbrancard douchen, zodat hij ook écht lekker schoon werd. Om na te gaan of ik wel alle hoeken, gaten en kieren goed schoon had, stak ik mijn hoofd op hoogte van de bips. De beste man had nog wat overtollige lucht die hij op dat moment met volle kracht eruit drukte. Het enige wat ik dacht, toen ik de natte spetters op mijn gezicht voelde was: niet kotsen! Niet kotsen!’

Ida: ‘Op stage in Duitsland had een medestudent tegen de cliënt gezegd: “Ich lege dich um.” Dit is Duits voor: ik maak u dood. Ze bedoelde: ik draai u op de zij.’

Bart: ‘Toen ik nog stageliep deed ik een cliënt met dementie een broekrok aan. Hierbij stak ik per ongeluk beide benen door hetzelfde gat. Collega’s vonden dat ze moeilijk liep, de fysio werd er zelfs bijgehaald.’

Fie: ‘Tijdens het opfrissen van de overleden bewoner moest ik het gebit pakken. Daarna begon ik het gebit met tandpasta te poetsen. Mijn collega vroeg waarom ik dit deed en ik antwoordde: “Anders smaakt het zo vies voor de bewoner.” Gelukkig kon de familie er hard om lachen.’

Elisa: ‘Een cliënt met hallucinaties dacht dat ze een muis in bed had. Vervolgens moest ik net zo hard gillen, toen ik dacht dat ik hem voelde. Maar dat bleek overtollig vel van de bovenarm te zijn…’

Denise: ‘In plaats van de kocher de schaar pakken en de slang van de katheter doorknippen, waarop mijn collega en ik de slappe lach kregen.’

Joyce: ‘Ik zei tegen een cliënt die moeite had met opstaan: “Kijk maar naar het licht.” Maar ik bedoelde “Kijk maar naar het raam”. Waarop mevrouw zei: “Het duurt vast niet lang meer voordat ik naar het licht ga meisje.” Vervolgens lagen we samen in een deuk.’

Wendy: ‘Met een meneer in de rolstoel mocht ik fijn buiten wandelen. Was eerstejaars leerling en moest nog een hoop leren. Zo kwam ik die dag er achter dat een rolstoel van een steile helling beter andersom genomen kan worden. De beste man werd uit zijn stoel gelanceerd, maakte vier gehaaste stappen om vervolgens plat in het grasveld te belanden. Ik verschoot tien kleuren van schrik en schaamte. De beste man had de slappe lach. Het bleef ons dingetje. Elke keer als ik hem verzorgde kwam dit voorval weer ter sprake, haha.’

Sandra: ‘Ik ging bij een verkeerde “cliënt” naar binnen. Die dame liet mij ook gewoon binnen. Ik vroeg of ik het dossier even mocht lezen. “Welk dossier? Wij hoeven geen thuiszorg hoor.”’

Hariette: ‘Ik had een mijnheer met een neus amputatie. Zeg ik tijdens een gesprek: “Inderdaad, dan word je met je neus op de feiten gedrukt.” Ik heb een donkere huid maar je kon mij zien kleuren.’

Sonja: ‘Ik bracht een meneer naar het toilet omdat hij moest poepen. Tijdens het draaien van de rolstoel naar het toilet trok ik de inco weg en ik had net nieuwe sandalen aan en toen viel er zo een drol op m’n voet.’

Ruth: ‘Aan de bewoner haar gebit trekken en ik kreeg haar tanden maar niet er uit. Op een gegeven moment zei deze mevrouw: ‘Ik wil niet lullig doen hoor…maar dit zijn gewoon mijn eigen tanden.’

Margret: ‘Ik heb ooit een cliënt waarbij beide benen waren geamputeerd naar de pedicure gebracht…’

Marion: ‘Mijn zus werkte de eerste dag op een pg-afdeling en kwam in de gang een man tegen wiens gulp open stond. Mijn zus, zo behulpzaam als ze is: “Meneer, uw gulp staat open. Ik zal ‘m even dicht doen.” Dus ze begint meteen te handelen en de meneer in kwestie begint hard te lachen en zegt: “Dank u zuster, maar ik ben een bezoeker.”’

Petra: ‘Cliënt had over gegeven in zijn soepkom. Dus ik dacht hem eerst heel slim leeg te gieten in de po spoeler. ‘Kletter de kletter!’ Dat was een kunstgebit.’

Meer zorgblunders lezen? Klik hier >>