Ik lig wakker in mijn bed. Slapen lukt niet. Ik heb een werkweek gedraaid van 43 uur. Je leest het goed. 43 uur. Laten we het maar niet hebben over de uren in de weken hiervoor. Dat waren er namelijk nog meer. Dat was mijn eigen keuze hoor, niemand die mij hiertoe dwingt.
Druk in het hoofd
Normaal werk ik max 30 uur per week. Dat zijn mijn contracturen. Uren die ik bewust zo heb afgesproken. Maar slapen, dat lukt nu even niet. Waarom? Ik ben druk in mijn hoofd. Ik kan mijn werk even niet uitschakelen. Normaal heb ik daar geen moeite mee, ik sluit mijn dienst af en weet dat ik het kan overlaten aan mijn collega, maar nu even niet.
Afmelden
Het is de zoveelste keer deze week, dat ik moest werken en de uitzendkracht / zzp’er zich op het laatste moment afmeldt. Vijf minuten voor aanvang van de dienst, om wat voor reden dan ook. Of gewoon niet komt opdagen. Het lijkt de normaalste zaak van de wereld te zijn. Waar ligt de verantwoordelijkheid?
Het team van verzorgende Maartje bespreekt een bewoonster die ’s nachts agressief zou zijn. Die nacht is de bewoonster opnieuw onrustig. Maartje probeert de horrorverhalen van zich af te zetten, als de bewoonster plotseling ruw haar pols vastpakt >>
Ik probeer mijn hoofd koel te houden, want hoe meer onrust of stress ik laat zien, hoe onrustiger mijn bewoners worden. Ik wil ze allemaal stuk voor stuk de liefde, tijd en aandacht geven die zij verdienen, want dat verdienen ze. Maar zonder jou, uitzendkracht, is die tijd en aandacht er niet. De liefde wel, want mijn liefde voor de medemens is groot en dat zit in hele kleine dingen. Altijd blijven lachen en het duimpje omhoog.
Verzorgende ig Gentry van der Heide zorgt voor een meneer voor wie ze een zwak heeft: ‘Hij voelt zich bezwaard voor elke minuut zorg die hij ontvangt.’ >>
Maar het maakt mij wel verdrietig, hoe kun je je medemens zo in de steek laten? Want zo voelt het wel. Lieve uitzendkracht, ik geloof dat er echt geen kwaad in je zit, maar denk je de volgende keer even na? Als je een dienst aanneemt en echt zeker weet dat je ook zult komen?
Dankbaar
Ik kijk ernaar uit, maar het allermeest nog de bewoners. We hebben jullie nodig, want zonder jullie redden we het niet. Weet dat we elke keer weer dankbaar zijn als jullie komen, echt waar! Ik ben verpleegkundige, omdat ik koos om voor mijn medemens te zorgen, omdat ik besloot er te zijn, in elke fase van het leven. Het beste en mooiste er van te maken. Jij toch ook?
Blijf op de hoogte van het laatste nieuws over seksualiteit in de zorg met de gratis online nieuwsbrief van TVV voor verzorgenden >>
Gelukkig zijn er ook andere zzp-ers die wel hun verantwoordelijkheid nemen!
Niet alles en iedereen over één kam scheren.
Wij maken het ook met regelmaat mee kort van te voren afzeggen of gewoon niet op komen dagen… en natuurlijk kan je niet alles over één kam scheren en zitten er echt wel ook hele lieve en goede zzp ers bij maar helaas is dit verhaal ook rm realiteit