De 88-jarige bijna blinde mevrouw Rozenboom gaat de laatste tijd lichamelijk en geestelijk flink achteruit. Als team besluiten we haar ook in de avond ondersteuning te geven. Als ik mevrouw Rozenboom tijdens een avonddienst naar haar slaapkamer op de bovenverdieping begeleid, valt halverwege de trap mijn oog op een grote zwarte harige spin die tegen het plafond zit. Ik moet niets van spinnen hebben, dus die avond tuur ik elk zorgmoment naar het plafond om te checken of dat mijn grote zwarte harige “vriend” nog steeds ergens te bekennen is.
Boven het bed
Als ik een week later terugkom, blijkt de spin te zijn verdwenen. Gelukkig, wat een opluchting. Als ik mevrouw Rozenboom in de badkamer heb geholpen, lopen we naar het bed toe. Daar staat me een onaangename verassing te wachten. Want wie zit er boven het bed op het plafond? Je raadt het al: mijn grote zwarte harige “vriend”.
Sietske geeft op een ROC les aan toekomstige verzorgenden en verpleegkundigen. De zorgleerlingen hebben soms hilarische antwoorden op toetsvragen, die Sietske noteerde: ‘De zorgvrager zag zijn vrouw voor een boot aan.’ Naar uitspraken >>
Ik ben geen held. Want ik durf die spin echt niet te vangen of op te zuigen met de stofzuiger. Dat gaat geheid fout en daarna zal hij rondlopen in de slaapkamer van mevrouw Rozenboom. Ik vertel aan mevrouw wat er aan de hand is, en dat ik even hulp ga halen. Ik bel bij de ovenburen aan, twee stoere knapen van een jaar of twintig doen open. Nadat ik mijn verhaal verteld heb, besluiten de twee knapen deze “zorgheld” een handje te helpen.
Gieren van de lach
Terug in de slaapkamer verteld ik mevrouw Rozenboom wie ik heb meegenomen. Zij heeft duidelijk lol in het gebeuren, ze ligt te gieren van het lachen in bed. Wanneer mijn reddende engelen de spin zien, geven ze aan dat de spin wel erg groot is. Een van de knullen geeft toe dat hij begrijpt dat ik het eng vind om mijn zwarte “vriend” te vangen, hij is er ook bang van.
Werken in de zorg is prachtig, pittig én af en toe heel erg grappig. Want bijna iedereen maakt wel eens een blunder. Lach mee met de flaters van je collega’s. Lach mee met de flaters van je collega’s >>
Onze hoop is gevestigd op de andere stoere vent, die besluit eerst een megagrote vliegenmepper thuis te gaan halen. Even later komt er met een grote klap een einde aan het leven van de grote spin. Mijn reddende engelen en ik zijn opgelucht, mevrouw Rozenboom blijft lachen. De gebeurtenis heeft indruk gemaakt op mevrouw Rozenboom. Ze heeft het blijkbaar ook aan mijn collega verteld, die me de volgende dag een plaatje van een grote zwarte spin appt, met de woorden: groeten van je vriend.
Wij zijn heel benieuwd naar júllie verhalen grappige over insecten, honden, katten, of andere grappige gebeurtenissen in de thuiszorg. Mail je anekdote naar redactie.tvv@bsl.nl en wie weet lees je hem binnenkort terug in Tijdschrift voor Verzorgenden!
