Ik zag niet zoveel heil in de Realiteits Oriëntatie Training die de psycholoog voor een bewoner had geadviseerd. Ik vond het zielig om de hele tijd te benoemen dat iemand al ver in de tachtig is, hoe oud zouden haar ouders dan wel niet zijn? En nee, de kinderen hebben haar zorg echt niet nodig want die zijn ook al in de 50. Natuurlijk moet je dit soort informatie tactischer brengen dan ik het hier schets, maar dan nog: waarom steeds zo’n oude kwetsbare mevrouw de realiteit in laten schrikken? Bovendien heeft ze een kortetermijngeheugen van een halve seconde, dus welk nut heeft dit in vredesnaam?
Wat doe je als je cliënt met dementie naar overleden personen vraagt? Ouderenpsychologe Sarah Blom geeft advies >>
Tot ik me realiseerde dat het wel heerlijk zou zijn als de huidige situatie, misschien door deze benadering, voor haar werkelijkheid zou worden. En ze zich niet meer steeds verbijsterd afvraagt waar ze is, welke bijeenkomst ze bijwoont en wat die andere mensen hier allemaal doen. Misschien slijt het erin als iedereen haar steeds vertelt dat ze nu in deze woonzorgboerderij woont omdat ze door de Alzheimer niet meer voor zichzelf kan zorgen. Dat de kinderen dit uit liefde voor haar geregeld hebben, want hier zijn 24 uur per dag zusters om haar heen.
Verzorgende Julian zorgt voor een voormalige verpleegkundige met dementie. Ze kwijnt weg in de zorginstelling, maar dan bedenkt Julian een geniaal plan >>
Dus ik benaderde haar enthousiast die maandagavond, toen ze om 22.30 uur in haar badjas beneden kwam en me vroeg haar naar de kamer van haar ouders te brengen. Ze keek me wat bevreemd aan toen ik haar voorrekende hoe oud haar ouders zouden zijn, maar accepteerde het. Wellicht was het toch die Alzheimer die het heden en verleden door elkaar husselde. We praatten een poosje over haar ouders en hoe fijn het is als je uit een goed nest komt. Hoe dat je leven stevigheid en vertrouwen geeft. ‘Wat hebben we weer heerlijk gefilosofeerd’ zei ze tevreden en liet zich naar haar bed begeleiden.
Toen ik haar had toegedekt, we elkaar een goede nacht hadden gewenst, had ze nog één vraag: ‘Zeg, als je mijn ouders tegenkomt, wil je ze dan zeggen dat ik hier in deze kamer ben?’ Heerlijk die Realiteits Oriëntatie Training, maar vandaag niet meer: ‘Natuurlijk lieve mevrouw, als ik uw ouders zie zal ik zeggen dat u hier bent.’
Wil jij ook een blog schrijven voor deze site? Mail deze (max 350 woorden) naar redactie.tvv@bsl.nl ovv ‘Blog’
Blijf op de hoogte van interessante blogs met de gratis online nieuwsbrief van TVV voor verzorgenden >>
