In het Amsterdamse verpleeghuis Ottho Heldring van zorgorganisatie Cordaan waren het afgelopen jaar allerlei misstanden. De Volkskrant bericht over verwaarloosde ouderen en huilend zorgpersoneel.

Erik Muller werkte jarenlang als internist oncoloog in het Slingeland Ziekenhuis. In die tijd noteerde hij uitspraken die zijn kankerpatiënten vervelend vonden om te horen. Je vindt ze in zijn boek ‘Gelukkig heb je je wenkbrauwen’ nog. ‘Iedereen, dus ook verzorgenden, stapt wel eens in valkuilen in gesprek met kankerpatiënten’, zegt Muller. Hij zet vijf valkuilen op een rij.

Ouderenpsychiater Martin Kat komt ze steeds vaker tegen, en luidt daarom de noodklok: mensen met “dementie” die jarenlang op een pg-afdeling wonen, terwijl ze uiteindelijk helemaal geen dementie blijken te hebben: ‘Het zorgt voor onnodige onrust op de afdeling.’

Hoe zit het ook alweer met onvrijwillige zorg en wat daar allemaal onder valt? En wanneer maak je onderscheid tussen wat de cliënt zou willen en waar cliëntvertegenwoordiger om vraagt?

Verpleegkundig rekenen kan soms best lastig zijn. Docent verpleegkundig rekenen Dirk Megens, bekend als ‘Meneer Megens’, leidt je door drie uitdagende situaties. Dit keer strikvraag 3: je beschikt niet over een pomp die zelf de inloopsnelheid kan berekenen.

Zorgverlener Alfred verleent thuiszorg aan een dame die dolgraag een kerstboompje wil. Ze heeft niemand die dit voor haar kan regelen, dus Alfred staat voor een dilemma: gaat hij buiten de lijntjes kleuren? Hij vertelt zijn verhaal en de discussie die er in zijn team volgt.

Hoe ga je er als verzorgende mee om als naasten van de stervende cliënt graag een diep gesprek over de dood willen aangaan? Verpleegkundige en trainer Hans Olierook van Vlindereffect geeft advies bij een herkenbare casus.